Gelişmekte olan ülkelerin gelişebilmek için iki alternatifleri vardır ;
İlk alternatife göre ;
Zengin ülkeler maddi yardımlarla gelişmeyi şekillendirir ,kaynak ve ticaret fırsatlarını onların lehine kullanarak gelişmelerini sağlarlar.
Diğer alternatif ;
Gelişme konusunda gözden kaçan nokta ise gelişme faktörlerinin fakir ülkelerin kendilerince belirleneceği ve diğer ülkelerin yalnızca sınırlı bir rol oynayacağıdır.
Bu durum gelişmekte olan ülkelerce vurgulansa da zengin ülkeler tarafından sıkça unutulur.
Resmi çevrelerde yıldırmaya veya dikkatleri başka yöne çevirmeye yönelik olağanüstü bir çaba harcanır.
Çabanın amacı zengin ülkelerin daha az zarar görüp daha fazla kazanç sağlamasıdır.
Her ikisi de fakir ve ağırlıklı tarım ekonomisi olan Vietnam ile Nikaragua ‘yı göz önüne alalım.
Her ikisi de uzun yıllar çatışmalara katlanmak zorunda kalmış ve önemli dış yardımlar almışlardır.
Fakat yalnızca Vietnam fakirliği önemli ölçüde azaltabilmiş ve 1988 ‘den bu yana ortalama yıllık % 5 büyümektedir.Nikaragua ise ekonomik olarak bataklığa sürüklenmiş ve çok fakir insanların yaşadığı bir toplum yaratmıştır.
Vietnam 1994 ‘e kadar Amerikan ambargosu ile yaşamış ve hala dünya ticaret örgütünün dışındadır.
Tüm bu engellemelere rağmen kahve ve diğer tarımsal ürünler ihracatını arttırmış ve özellikle tekstil sektörü sayesinde başarılı bir değişim yaşamaya başlamıştır.
Nikaragua ise Amerika ile tercihli ticaret olanaklarına sahiptir ve ayrıca milyarlarca dolar borcu silinmiştir.Tüm bunlara rağmen kahve ve tekstil sektörleri henüz Vietnam ‘la rekabet edebilir bir düzeye gelememiştir.
Vietnam , Nikaragua ‘yı neden geride bırakmıştır ?
Cevabı ülke içindedir.Tarih ,ekonomik ,politik kurumlar ekonomik başarıyı belirlemiştir.
Amerikan pazarlarına giriş kolaylıkları ve batılı yardımlar Nikaragua ‘nın sosyal ve ekonomik tarihinde galip gelmesine yol açmamıştır.
Bir çok gelişmekte olan ülke tecrübeleri ,başarıda ülkelerin kendilerine özgü dahili faktörlerin önemini teyit etmektedir.
Vietnam gibi son dönemlerin süper yıldızları Çin ve Hindistan ticarette kendi özelliklerinden yararlanmışlardır.
Afrika ve Orta Amerika ülkeleri ile karşılaştırıldıklarında yardımlardan da fazla pay almamışlardır.
Fakat ülke içinde yaratıcı reformları hayata geçirerek zenginleşmekte ve yoksulluklarını azaltmaktadırlar.
Gelişmekte olan ülkelerin gelişme kararlarını kendilerinin vermesi gerekir.
kaynak:foreignaffairs
3 yorum:
Klasik ensesi kalın kurt hikayesine uyan bir yazı. Zaten karşı taraf yardım adı altında seni yönlendiriyor bir şey veriyorsa mutlaka bir karşılığı da olacaktır.Uluslararası ilişkilerde en sağlıklı yapı kazan kazan sistemi.O zaman söz söyleme hakkınızda olur.Esasında günlük insani ilişkilerin temelinde de aynı prensipler mevcut.
Sayfanızı zaman buldukça izliyorum.. Değişik çalışmalarınız var, kutlarım.. Bu yazıda bunlardan biri, hani ne derler kelin ilaçı olsa önce kafasına sürerdi, gelişmesini başka ülkelerin hatalarına göre belirleyen, onlarla nemalanan, beslenen süper güçler..
Verdiğiniz iki ülke örneği de durumu iyi anlatıyor. Yönlendirmeyi tam yapamadığı ülkeler daha sağlam bu durumda..
Sonuç olarak her ulusun kendi kaderini belirleme hakkı diye bilinenler yine ulusların kendi ellerinde.Kullanabilirse!. Selamlar..
Ahmet bey ;
Ülkelerin nasıl gelişebileceği konusunda verdiği ipuçlarıyla yazı oldukça ilginç görünüyor.
Yorum Gönder