Kurumsal Firmalar Gerçek Aile Şirketidir.

Çünkü şirketler bir ailedir .Aile içinde yalnızca küçük bir azınlığın insiyatifinde hareket etme zorunluluğu getirirseniz ,aile içi birlik ve başarı görüntüsel olarak sağlansa da gerçek ve maksimum anlamda sağlanamaz

Araştırmalarda ülkemizde aile şirketlerinin ortalama ömrünün 28 yıl olduğu belirlenmiş .

Sistem Neden Başarısız ?

Aile şirketlerinde ( Kısaca A.Ş. ) aileden gelen yöneticilerin yöneticilik tecrübeleri yeterli değildir .İçinde bulunduğumuz çağda yönetim stratejilerini kişisel düşünceler değil genel kabul görmüş kurallar belirler.Aileden gelen yöneticilerin ‘’ sahiplik ‘’ egolarıda eklendiğinde objektif değerlendirme yapmak iyice zorlaşır.

Kurumsal Şirketlerde ( Kısaca K.Ş.) profesyoneller gerek aldıkları yöneticilik eğitimleri ,gerekse iş hayatında yaşadıkları ast üst ilişkileriyle eğitim ve pratik tecrübelerden dersler çıkartmışlardır.

A.Ş. ‘ler genelde kendi düşüncelerinde olan insanlarla çalışmayı tercih eder ,Bu da fikir tartışmalarıyla daha doğru sonuçlara ulaşma şansını engeller .

K.Ş. ‘lerde profesyoneller farklı fikirlere açıktır.İş hayatındaki tecrübeleriyle farklı fikirlerden yararlanılmasının başarıyı arttırdığını bilirler .

Başarılı profesyoneller genelde çalışma ortamı olarak A.Ş. ‘leri tercih etmezler.Tek adam yönetiminde yeteneklerini ortaya koyma şansı sınırlıdır ve zaman içinde ya ayrılırlar veya körelirler.

K.Ş ‘lerde yetenekli profesyoneller kendilerini kanıtlama şansına sahiptir.

A.Ş 'leri firmanın makro veya mikro gelişiminlerinin ne olması gerektiği konusunda yeterince fikir sahibi değildir.

K.Ş.'ler bilimsel yöntemler kullanarak bu yönde çalışmalar yaparlar.


A.Ş. ‘lerinde başarıda en önemli unsur aile bireyleri ile ilişkilerdeki başarıdır.İş başarısı ‘’ one man show ‘’ ortamlarda fazla önemsenmez.

Kurumsallarda profesyoneller sonuçta kendi başarılarında iş unsurunun çok önemli olduğunu bilirler ,bu yüzden iş ilişkisiyle kişisel ilişkileri dengelerler.

A.Ş 'lerinde yetki ve sorumluluk karmakarışıktır.Yöneticilerde dahil olmak üzere kimsenin yetki ve sorumlulukları belli değildir.

K.Ş 'lerde yetki ve sorumluluk belirlidir.

A.Ş. ‘lerde ortaklar firma içi gelişmelerden yalnızca yakın çalışnaların kendilerini bilgilendirdiği ölçüde haberdar olur . Bilgilendirmede subjektif ölçüler devreye girdiğinden sağlıklı olma olasılığı düşer.Ayrıca ‘’ tarzan ‘’ davranışlarıyla karşılaşmamak içinde bilgiler gerçek haliyle aktarılmayabilir.

K.Ş. ‘lerde bilgi akışı daha şeffaftır. Kontrol mekanizmaları da gelişmiştir.

A.Ş. ‘lerde bir nesil başarıyı yakalasa dahi sonraki nesillerin işe sahip çıkacağının garantisi yoktur .Sahip çıkılmadığı taktirde belli bir yaşa gelmiş başarı sahiplerinin yeni çağın gereklerine ,gelişmelerine tam olarak ayak uydurması kolay değildir.

A.Ş ‘lerde ‘’ one man show ‘’ çoğunlukla yeni nesillerede uygulanır.Bu durumda başarı ihtimali olan yeni nesil ,büyükler işten elini çekene kadar konulara müdahale edemeyebilir veya edildiğinde geç olabilir.


K.Ş ‘lerde nesil kavramı performansa bağlıdır.. Bir çalışan gider diğeri gelir .Profesyoneller şirketi devam ettirir.

A.Ş. ler aile içi bireylerin iş veya iş dışı anlaşmazlıklardan dolayı firma olumsuz etkilenebilir.

K.Ş.’lerde böyle bir şey sözkonusu olamaz.

A.Ş 'lerinin tam bir kararlılık göstermedikleri sürece ,kurumsallaşma çabaları işleri daha karışık hale sokar.Çünkü biraz kurumsallaşma diye bir kavram olamaz.

Tam kurumsal şirketler bu tür nedenlerle verim kayıpları yaşamaz .

A.Ş ‘ler rakamlara fazla hakim değildir. Bir çok şey detaylı analizlere dayanmadığından hakim olunduğu sanılan rakamlar gerçeklerden farklıdır.Bu durumun en önemli nedeni geçmişten bu yana işlerin iyi kötü yürümesidir.

K.Ş.’lerde ortaklara hesap verilme zorunluluğu olduğundan rakamlara hakim olmamak mümkün değildir.

A.Ş.’lerde performans subjektif olduğundan adil değildir.

K.Ş. ‘lerde performans değerlendirilmesi her nekadar kendi içinde tartışılsada objektif metotlara göre yapıldığından daha adildir.

A.Ş 'lerde verimlilik önemsenmez ,ölçecek kriterler yoktur veya yetersizdir.

K.Ş. 'lerde verimlilik işletmenin devamında önemli bir unsur teşkil eder.

A.Ş. ‘lerde aile ‘ den gelen yöneticiler herşeyin en doğrusunu bildiklerini düşünürler.

K.Ş. ‘lerde profesyoneller daha paylaşımcı olmayı yeğlerler.

A.Ş. ‘lerde yönetime duymak istedikleri doğrular söylenir.

K.Ş. ‘lerde gerçekleri rakamlar söyler .

Yoksa Aile Şirketlerinin kısa ömürlü olması ,hesap verme zorunluluğu olmamasından mı kaynaklanmakta ?