Dünya çapındaki ticarette olduğu gibi gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler arasında da farklılıklar vardır.
Her ne kadar temel farklar makro düzeyde ise de kurumsal stratejilerlede ilgilisi bulunmaktadır.
Gelişen ülkelerde sanayileşme ucuz işçilikten dolayı tarım ve tekstille başlar. Gelişmiş ülkeler ise varolan sektörlerini korumak için gümrük tarifelerini yükseltirler.
Gelişen ülkelerin amaçlaması gereken ihraç ettiği ürünlerde ileri teknoloji ve Araştırma – Geliştirme faaliyetlerinden yararlanmasıdır.Bu maliyetler ise onlara inanılmaz derecede yüksek görünür ve onları kopyalamaya veya teknolojiyi illegal uygulamaya götürür.
Bunun sonucunda ileri teknoloji yaratarak rekabet etmek yerine gümrük oranlarını yükselterek yerel firmaları koruma yolunu seçerler.
Bir çok gelişen ülke sömürge dönemi yaşamış ve kültürlerinde yıkım meydana gelmiştir.Hindistan örneği böyledir.
Brezilya ise tamamen farklıdır.Orasıda Amerika gibi sömürgeci göçmen toplumların oluşturduğu yeni bir topluluk ve kültürdür.
Bununla birlikte uzun süre gelişme yönünde devrim yaşamamış ve bağımsız kültürünü oluşturamamıştır.
Sömürgeciliğin güçlü olumsuz etkileri yanı sıra dış kontrolden dolayı yaşanan engelleyici davranışlar yabancı yatırımcıların , ülkenin ekonomik ve politik bağımsızlığını kontrol etmesine olanak sağlamıştır.
Amerika sömürgeci gücünü uluslar arası pazarlıklarda kullanmaktadır.
Neyseki Çin ve Hindistan korkusundan dolayı bir çok Amerikalı işadamı davranışlarını değiştirmektedir.
Gelişmekte olan ülkelerin iş başarısı için yapması gereken , iş ilişkisi yöntemlerini değiştirmeleridir.
Brezilya , Çin ,Hindistan iş stratejilerinde ,iş ilişkilerinde hala ahbap çavuş ilişkisi temelli bir kültüre sahiptir.
kaynak:wral
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder