2.Dünya savaşı sonrası tüketim ürünleri devi Unilever hayatta kaldı.
Hatta Türkiye ,Hindistan gibi gelişmekte olan ülkelerde başarılar gösterdi.
Neden ?
Bu tip ülkelerde yetenekleri ve istekliliği .
Bu faktörler bize yabancı direkt yatırımların çekingen olarak düşük kalmasının sonuçlarının da düşük kalacağını gösterir.
En önemlisi Unilever yerel iş dünyası ve politik sistemin içine girmeye başlamıştı.Sanki içeriden birisi gibi.
İlk olmanın avantajını kullanmıştı.
Uzun dönemli ufka sahip olan yatırımlar yapmıştı.
Eninde sonunda geliri artan insanların ürünlerini talep edeceğine inanmıştı.
Merkezi olmayan yönetim yapısı gelişmekte ve farklı çevrelere sahip olan ülkelerde politikalarında esneklik oluşturmuştu.
Yönetiminin yerel olması rekabet avantajı sağlamıştı.
Politikanın dışında kalması onu istemeyenlerin az olmasına neden olmuştu.
Çağdaş global ekonomilerin dikkate değer bir özelliği , dünyadaki direkt yabancı yatırımların eşit olmayan bir şekilde dağılmasıdır. Türkiye ve Hindistan ‘ın dahil olduğu büyük gelişmekte olan ekonomiler son yirmi yıldır görülen gevşemeye rağmen 1950 – 1980 arasında yabancı firmalara sınırlamalar uygulamışlardı.
Burada araştırdığımız konu ,Unilever 2.dünya savaşı sonrası bu ülkelerde yabancı global firmalar istenmemesine rağmen neden dayanmıştı ?
Bunun çok sayıda nedeni olabilir.Her iki ülkede de pazarda ilk olmuştu.
Fakat yıllarca düşük karlılığada hazırlıklıydı.
Esnek iş stratejileri uyguladı.
Yüksek standarttaki kurumsal ahlakını korudu.
Yönetiminin yerelleştirilmesi süresince öncelikle yerel iş dünyası ,yönetimler ile verimli kontaklar kurdu.
Kısaca , 1950 - 1980 döneminde bir çok uluslar arası firmanın inanmadığı bu pazarlarda hayatta kalabilmek için olağanüstü bir çaba harcadı.
kaynak:hbs
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder